خط
سه شنبه, ۱۱ فروردين ۱۳۸۸، ۰۱:۱۹ ق.ظ
می گریزیم...
می‌ترسیم...
که مبادا ، روزی خط بخوریم
ولی ای کاش می‌دانستیم
که گریزی نیست
و نیز می‌دانستیم که برای خط خوردن
دو قلم وجود دارد
قرمز... سبز...
تو هنوز خط نخورده‌ای!
بایگانی
- مرداد ۱۳۹۱ (۱)
- دی ۱۳۹۰ (۱)
- شهریور ۱۳۹۰ (۱)
- فروردين ۱۳۹۰ (۱)
- آذر ۱۳۸۹ (۲)
- مرداد ۱۳۸۹ (۱)
- تیر ۱۳۸۹ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۸۹ (۳)
- اسفند ۱۳۸۸ (۱)
- بهمن ۱۳۸۸ (۱)
- دی ۱۳۸۸ (۱)
- آذر ۱۳۸۸ (۱)
- آبان ۱۳۸۸ (۱)
- مرداد ۱۳۸۸ (۱)
- خرداد ۱۳۸۸ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۸۸ (۴)
- فروردين ۱۳۸۸ (۱۱)
- اسفند ۱۳۸۷ (۸)
آخرین مطالب
- ۹۱/۰۵/۱۸شرایط
- ۹۰/۱۰/۰۳خواستن، سخت ترین کار جهان می شود.
- ۹۰/۰۶/۲۳زمان
- ۹۰/۰۱/۲۱چشم گرفتگی!
- ۸۹/۰۹/۳۰انتظار
- ۸۹/۰۹/۱۱نقشه گنج!
- ۸۹/۰۵/۰۳هر شب، تنهایی ...
- ۸۹/۰۴/۲۱این روزها
- ۸۹/۰۲/۲۶نیمه
- ۸۹/۰۲/۱۴پیانو
پیوندهای روزانه
که سراغت را
از دستنوشته هایت میگیرم
و گاهی آنقدر توی نبودنت دست و پا میزنم
که حتی دستنوشته ها نیز
چیزی برای گفتن ندارند
...
فرقی نمیکند
چقدر در فهم کبوتر بزرگ میشوم
منکه همیشه
(حتی سرتاسر لحضه های نبودنت)
حضور چشمهایت را
در دلواپسی پرنده ها رعایت کردم..
.
.
.