شاید! :: گاه نوشت‌های سینا بخشایشی

به نام خدا

دو صد درود و سلام تهیت و شاد باش خدمت سینا بخشایشی ، دانشجو ، شاعر ، طنزپرداز ، ادیب و ... معاصر .
با تبریک نوروز باستانی ایرانی ، به خدمت شما !
سال نو بر تو میمون باد ، از نوع انگوری ! ( منظور همان گوریل معروف است که تخلص میمون یافته )
خلاصه ، مایه ی بس مباهات و فخز ماست که وبگاه تاریک و نمور ما ، مخاطب منورالروحی همچنین حضرتعالی دارد که هر از گاهی کرشمه و عنایتی به جانب ما گسیل می دارید ( این کرشمه هیچ ارتباطی با نشریه دانشجویی مهرآستان ندارد)
خلاصه اینکه این وبگاه شما ، کمی برای ما ثقیل الفهم به نظر میرسد . ما هرچه به ذهن ضعیف و ناقص خود فشار می آوریم که بفهمیم بلکه نظری درخورد بدهیم ، احساس عجز میکنیم ، از روی ناچاری این اراجیف رو به هم می بافیم... امیدواریم که مورد قبول درگاه شما واقع افتد و ما را به قدر سواتمان ( سوادمان ) محاکمه کنید.
توفیق رفیق راهتان باد.

۰۵ فروردين ۸۹ ، ۱۷:۱۹

علی حسینی

راستی ، پیوندمان مبارک...

شما را پیوند کردم

۱۷ فروردين ۸۹ ، ۱۱:۰۹

فاطیما

ولی اشک ریختن خوبه، شاید یجورایی دوست داشتن و ثابت می کنه...

۲۵ فروردين ۸۹ ، ۰۰:۳۳

...

درود،
از آدرس زیر برای دانلود فایل تفسیر آیات 17 تا 20 سوره زمر استفاده کنید:

http://up.iranblog.ir/7/1271259632.doc

۲۹ فروردين ۸۹ ، ۱۲:۲۲

حسین

کچا دنبال مفهومی برای عشق می گردی؟/که من این واژه را تا صبح معنا می کنم هرشب